این کودکان در مقایسه با افراد اتیستیک از گفتار و زبان اولیه طبیعی تری(البته نه همیشه) و نیز نقایص اجتماعی خفیف تری برخوردارند. برخلاف کودکان اتیستیک تاخیر چشمگیری در زبان ، رشد مهارت های شناختی و خودیاری متناسب دیده نمی شود. به طور کلی افراد باهوش نسبتا طبیعی بوده که تخریب کیفی در تعاملات رفتاری-اجتماعی متقابل ، بدون تاخیر در رشد زبان دارند. مشکلاتی در روابط اجتماعی و ارتباط با همسالان با شروع سن مدرسه بیشتر مشهود و آشکار می شود. توجه به جزئیات جمع آوری اشیاء ، علائم وسواسی ، نظم و تربیت خاص در بعضی امور ، حساسیت به تغییر ، یکنواختی جریان تکلم از مواردی است که در آن ها دیده می شود.